Çalışan anne olmanın en büyük zorluğu ev işlerinin arasında minik bebeğinize vakit ayırmak.
kısaca dün akşam yaşadıklarımla zamanın nasıl geçtiğini zamanı neden durdurmak istediğimi anlatayım;
Acaba bu zamanı yetirememek benim beceriksizliğim mi diye düşünmeye başladım.
18:45 Ada'yı babaanneden aldım. Biraz kedileri sevdik dışarda
19:00 eve geliş, acıkmış ve annesini özlemiş bir Ada ve emzirme seansımız saat oldu 19:30
19:30 kızkardeşimin eve gelişi , hamileliğimde ve Ada'nın bakımında ki en büyük yardımcım , o olmasa ne yapardım bilmiyorum, İyi ki varsın canım kardeşim.
19:45 ben yemeği yapmaya çalışırken teyzesi de Ada'ya yemeğini yedirdi, evet biliyorum küçük hanım emdi ama yine acıkmış :) ( biraz oburmuyuz acaba )
Bu arada yemeğin pişmesini beklerken açlıktan midemize yapışmış olan midemize ufak bir atıştırma hazırladık.
20:00 abimiz eve geldi onuda doyurduk zahmetsiz oğlum benim ilk göz ağrım.
20:30 ve 22 :30 arasında mutfak toplama ufak bır cay molası ve Ada ile geçirilen ufak bir zaman
saat 22:30 babamız İstanbul'dan döndü Onun da yemeğini hazırladık oda doydu ve bizim minik hanımın uykusu geldi . Ama babayı o kadar özlemiş ki uyumak istemedi küçük kuş. Bu arada uyuması 23:30' u buldu.. Aa o da ne bir baktım benim sabırsızlıkla beklediğim dizim Walking dead yayınlanmış hem de 2 bölüm ben bunu nasıl atladım , en azından bir bölüm izleyeyim derken arada küçük hanımın uyanmaları ile tam 1,5 saatte izlenen bir dizi.
Saat :01:00 Sanırım benim pilim bitti diyip artık uyumaya gidiş :( bu zaman bir tek banamı yetmiyor :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder